(...) Muzyka Tomasza Bajerskiego, w aranżacjach Andrzeja Bonarka, spełnia tutaj bardzo ważną funkcję, bo nie tylko podbija nastrój i wprowadza w różne zaułki tematów, u Makuszyńskiego zresztą dość liczne, ale również poszerza takie elementy jak emocjonalność, przestrzeń i czas sceniczny. Rozśpiewane i roztańczone przedstawienie Domagały jest widowiskiem szalenie dynamicznym, rozedrganym od emocji, które raz pobudzają do wzruszenia, to znów skrzą się humorem, który zatrzymuje uśmiech na twarzach zarówno dzieci jak i dorosłych. A wszystko to prowadzi do finału, w którym okazuje się, że nie ma na świecie nic bardziej cennego od miłości matki, nic bardziej wartościowego od kromki zwykłego chleba. I pomimo całej oczywistości tej prawdy, myśl ta wybrzmiewa w Rampie tak sugestywnie i radośnie, że pamięta się o niej jeszcze długo po wyjściu z teatru. (...)

CZYTAJ DALEJ

Wiesław Kowalski
Teatr dla Was

(...) Szczególne wrażenie robią Jacek i Placek, grani brawurowo przez dwie aktorki: Dorotę Osińską i Michalinę Brudnowską. Słowa piosenek bardzo szybko zapadają w pamięć, dzięki czemu już po jednym wysłuchaniu utworów dzieci chętnie je nucą. Twórcy spektaklu najwyraźniej to przewidzieli, gdyż do programu dołączona została płyta z 26 piosenkami.
Na uwagę zasługują też scenografia i kostiumy, stworzone przez Małgorzatę Szydłowską. Pozornie proste, doskonale oddają nastrój przestawienia i ukazują pomysłowość ich twórczyni. Intrygujący od samego początku księżyc przejmuje raz na jakiś czas rolę ekranu, na którym wyświetlane są projekcje multimedialne, co dodatkowo czyni go jeszcze bardziej tajemniczym. Cezary Domagała po raz kolejny pokazał, że teatr dla dzieci to pojęcie bardzo szerokie, dające duże pole do popisu. Stwierdzam stanowczo, że i tym razem popis się udał!

Ewa Świerżewska
Qlturka.pl

 

(...) Chodzi o takie przedstawienia, które prócz rozrywki niosą także element edukacyjny, wychowują dzieci do miłości, do szacunku do drugiego człowieka, wskazują na podstawowe wartości, kreślą wyraźną granicę między dobrem i złem i wpajają dzieciom, że bycie dobrym, szlachetnym i prawdomównym człowiekiem jest czymś niezwykle ważnym i pięknym. A kiedy się pobłądzi, to zawsze jest możliwość powrotu na właściwą ścieżkę. Tak jak to się dzieje w musicalu "O dwóch takich, co ukradli księżyc" według powieści Kornela Makuszyńskiego. (...)

Temida Stankiewicz-Podhorecka,
Nasz dziennik