„Trzy tury karykatury” to tytuł nawiązujący do trzykrotnego oprowadzania w Noc Muzeów widzów po wystawie TRZY W JEDNEJ, prezentowanej w Naszej galerii od 26 kwietnia do końca maja. Organizatorem jest Galeria Teatru Rampa oraz Stowarzyszenie Polskich Artystów Karykatury, które przygotowało trzy oddzielne wystawy na foyer Dużej Sceny.
Wystawy będą prezentowane podczas Nocy Muzeów 2016 w 3 turach oprowadzania po Galerii (o godz. 20.00, 21.00 i 22.00). Spotkaniom będą przewodniczyli znakomici twórcy: Adam Bojara – komisarz Wystawy oraz znani twórcy karykatur i plakatów Witold Mysyrowicz, Jacek Frankowski.
Teatr Rampa już od ponad 16 lat jest wyjątkowym miejscem łączącym sztukę teatralną z przestrzenią jedynej w swoim rodzaju Galerii Sztuki. W holu głównym oraz na foyer Sceny Kameralnej i Sceny Dużej eksponowane są regularnie dzieła współczesnych artystów – malarstwo, grafika, fotografia. W skład wystawy TRZY W JEDNEJ wchodzą:
1) POCZET MONARCHÓW POLSKI wg Witolda Mysyrowicza
44 konterfekty polskich monarchów wykonane z okazji 1050. rocznicy chrztu Polski i polskiej państwowości. Pokazane na 22 planszach. Cykl wizerunków monarchów jest indywidualną próbą autora, wybitnego polskiego karykaturzysty, pokazania swojej wizji wizerunku władców naszego kraju. Mysyrowicz nie odnosi się do istniejących już pocztów, ani nawet z nimi nie polemizuje. Nie są to wizerunki satyryczne, choć trudno nie dopatrzyć się kilku złośliwości. Autor wyraźnie jednych władców idealizuje, innych wręcz odwrotnie. Czasem też świadomie bawi się historią. Kto zna ostatnie prace Mysyrowicza, nie powinien być zaskoczony. Autorska próba Mysyrowicza jest propozycją śmiałą i odważną, ale bez ambicji dydaktycznych. Ale może właśnie dlatego, takie walory posiada? Poczet, w wydaniu książkowym, uzupełniony jest przez biogramy monarchów, autorstwa historyka, pracownika Zamku Królewskiego w Warszawie, Pawła Gutta.
2) MANUFAKTURA SATYRY
Wystawa prac nagrodzonych i wyróżnionych w latach 2010-2015 w sześciu kolejnych edycjach ogólnopolskiego konkursu satyrycznego o tej nazwie. Ogółem obejmie 104 prace, pokazane na 18 planszach (ramach). Organizatorem konkursu jest od sześciu lat Urząd Miejski w Żyrardowie. W swych założeniach poprzez sztukę popularyzować ma zarówno przeszłość jak i współczesność miasta Żyrardowa. Stał się jedyną cykliczną imprezą tego typu na Mazowszu i zarazem imprezą prestiżową, która na stałe wpisała się w ogólnopolski kalendarz wydarzeń kulturalnych. Konkurs uhonorowany został w 2015 roku doroczną, honorową nagrodą Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury, ERYK'2014. Partnerami były i są instytucje i stowarzyszenia zarówno w kraju jak i za granicą w tym m.in. Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego w Warszawie i Stowarzyszenie Polskich Artystów Karykatury w Warszawie.
3) Wystawa KRZYSZTOFA GRZONDZIELA
Indywidualny pokaz wyboru prac wybitnego polskiego grafika i karykaturzysty. Jest to artysta gruntownie wykształcony plastycznie. Studiował w pracowni grafiki prof. Tomasza Jury, w pracowni malarstwa prof. Macieja Bieniasza i pracowni rzeźby prof. Bronisława Chromego. Artysta o silnej i oryginalnej osobowości artystycznej. Należy do najczęściej ostatnio nagradzanych karykaturzystów polskich. Ma na swym koncie liczne zwycięstwa w najważniejszych konkursach grafiki satyrycznej i tematycznej w Polsce i na świecie.
Na wystawie w Teatrze Rampa pokazanych zostanie 61 prac artysty na 17 planszach.
Paweł Batura
W wyborze tematów do malarstwa sztalugowego autor rzadko inspiruje się konkretnymi odniesieniami kulturowymi. Zdarza się, że robi to w końcowej fazie pracy poszukując tytułu dla obrazu. Bywało, że w wypowiedziach odbiorców forma jego prac była łączona z interpretacjami, które by autorowi nigdy nie przyszły do głowy. Niektórzy widzieli w nich echa Beksińskiego, którym się specjalnie nie fascynował, a nawet echa z popularnych filmów 3D dla dzieci, których autor nie oglądał. Możliwe, że pewne motywy są skojarzeniami na poziomie podświadomym, ale intencją autora jest tworzenie obrazów, które są swoistą syntezą subiektywnych przeżyć lub bezpośredniej obserwacji zjawisk i sytuacji z życia. Natomiast forma z założenia jest w dysonansie do treści - odrealniona, ilustracyjna i często przekornie-literacka względem akademickich kanonów. Obrazy są ekspresyjne. Malarz wplątuje w nie różnego typu emocje i przetworzone przez wyobraźnie wrażenia. Istotny jest ogólny nastrój prac. W czasach studiów twórcę mniej fascynowały kierunki i prądy w sztuce, za to bardziej poszczególne obrazy ze względu na nastrój tworzony przez kompozycję lub z różnych przyczyn fragmenty obrazów. Bliskim mu nurtem, ze względu na podstawy ideologiczne i stosunek do sztuk plastycznych, jest dadaizm. Podobają mu się poszukiwania wynikające z przełamywania konwencji oraz nietypowe zestawienia form i treści, ale zamiana znaczeń obiektów tylko przez nadanie zaskakującego tytułu wydaje mu się zabiegiem zbyt prostym. Jeśli chodzi o ogólne nastawienie do twórczości artystycznej najistotniejsze jest to żeby twórca w doborze tematu nie kierował się intencjonalnie koniunkturalizmem, a robił to co mu samemu odpowiada, zaś odbiorca miał dowolność interpretacji, pod warunkiem, że nie chce nikomu szkodzić. Naturalnie w obiektywnym sensie nie można nad takimi sprawami mieć do końca kontroli, ani wiedzieć jaki typ twórczości sprawić może emocjonalny dyskomfort każdemu potencjonalnemu odbiorcy. Nie jest też jego intencją przedstawianie treści sennych i onirycznych, jak u nadrealistów. Jego zdaniem stan świadomości podczas malowania obrazu jest rodzajem skupienia percepcji, koncentracji i wytężenia pamięci, odmiennym od snu. Jako odbiorcy największą przyjemność dostarcza mu sztuka, gdy twórczość nie jest ściśle związana ze sprawami pozaartystycznymi lub gdy patrzy na nią z wyłączeniem znaczeń wynikających z powiązania z konkretnym kontekstem i funkcjami pozaartystycznymi.
