30 lat Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury
Stowarzyszenie Polskich Artystów Karykatury, zwane popularnie SPAK-iem, powstało dokładnie 26 kwietnia 1987 roku. Tak więc obecna Gala 30-lecia jest nieco opóźniona w stosunku ścisłej rocznicy. Powstanie SPAK-u wiąże się ze zmianami jakie następowały w stowarzyszenia twórczych w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku. Wynikało jednak z autentycznych potrzeb środowiska karykaturzystów, którzy w innych związkach i sto-warzyszeniach nie mogli odnaleźć własnej podmiotowości. Inspiratorem i spirytus movens powstania SPAK-u był Eryk Lipiński, który został też pierwszym prezesem. SPAK nigdy nie zrzeszał wszystkich artystów zajmu-jących się satyrą i karykaturą, ale zawsze starał się reprezentować całe środowisko, Pierwsze lata działalności SPAK-u, do zmiany ustawy o stowarzyszenia w 1990 roku, to okres dolce vita. Przysługiwały wtedy stowa-rzyszeniom dotacje podmiotowe i stać nas było na trzech pracowników. Później, główną przeszkodą w realizacji zawsze ambitnych przedsięwzięć, był brak środków. Działalność SPAK-u to inicjatywy realizowane centralnie, przez Zarząd SPAK i ogromna liczba przedsięwzięć lokalnych (co nie znaczy, że o zasięgu lokal-nyn), realizowanych w tzw. terenie przez członków SPAK-u. Dopiero połączenie tych dwóch nurtów dzia-łalności, daje pełen obraz tego, czym zajmuje się SPAK. A jest to organizacja wystaw i konkursów, o różnym zasięgu i randze, organizacja plenerów, udział w jury wielu konkursów, przyznawanie nagród i wyróżnień w różnych konkursach oraz nagród SPAK - Eryków, współpraca z Muzeum Karykatury w Warszawie, oficjalnym partnerem SPAK. Działalność SPAK-u to również organizacja aukcji rysunków, zajmowanie oficjalnego stano-wiska w sprawach ważnych dla środowiska. To również prezentacja dokonań polskich karykaturzystów za granicą, współpraca (niestety dość ograniczona) międzynarodowa. To wreszcie wiele inicjatyw nie miesz-czących się w żadnej systematyce. 30-letni dorobek SPAK-u, choć zawsze mógłby być większy, jednak z pew-nością dobrze przysłużył się rozwojowi i popularyzacji polskiej sztuki karykatury.
Międzynarodowy Konkurs na Rysunek Satyryczny i Karykaturę „Wolność"
Stowarzyszenie Polskich Artystów Karykatury, z okazji swojego 30-lecia, ogłosiło w marcu 2017 roku Międzynarodowy Konkurs na Rysunek Satyryczny i Karykaturę "Wolność". Obecna wystawa pokonkursowa wpisuje się również w obchody 100-lecia odzyskania niepodległości przez Polskę. Na konkurs wpłynęła rekordowa liczba 1283 prac, 378 autorów z 55 krajów, ze wszystkich kontynentów. Liczbowo zdecydowanie dominowali Irańczycy, Polacy, Chińczycy i Turcy, stanowiąc 43 % uczestników konkursu. Powołana przez organizatorów Komisja Selekcyjna zakwalifikowała do II etapu konkursu 183 prace, 124 autorów z 33 krajów, czyli 14.25 % prac nadesłanych na konkurs. W dniu 2 października 2017 r. obradowało w Warszawie jury konkursu, w składzie: Elżbieta Laskowska, dyrektor Muzeum Karykatury - Przewodnicząca oraz Andrzej Bartkowski, Krzysztof Daukszewicz, Jacek Frankowski, Edward Lutczyn, Witold Mysyrowicz, Marek Raczkowski, Grzegorz Szumowski i Józef Węgrzyn. Jury przyznało następujące nagrody i wyróżnienia regulaminowe: I nagroda, ufundowana przez MCC Mazurkas Conference Centre & Hotel - Andrei Popov, Rosja, II nagroda, ufundowana przez Media Corporation - Nikola Listeš, Chorwacja, III nagroda, ufundowana przez Muzeum Karykatury w Warszawie - Nenad Ostojić Neo, Chorwacja, Wyróżnienie, ufundowane przez Drukarnię Attyla w Zamościu - Ross Thomson, W. Brytania, Wyróżnienie, ufundowane przez Agencję Promocji Inwestycji - Paweł Stańczyk, Polska. Ponad to przyznano wyróżnienia pozaregulaminowe: Wyróżnienie SPAK - Wiesław Lipecki, Polska, Dyplom członka jury Jacka Frankowskiego - Angel Boligán Corbo, Meksyk, Dyplom Legnickiego Centrum Kultury - Sławomir Łuczyński, Polska, Dyplom Fundacji Satyrykon - Ilia Bereznickas - Litwa. Na wystawie pokonkursowej i w 148-stronicowym katalogu zaprezentowano 173 prace 124 autorów.
PLAKATY O WYSTAWIE
Wystawa malarstwa Emili Sobieraj i Andrzeja Sobieraja
w Galerii Sztuki Rampa kwiecień – maj 2018.
Wernisaż wystawy 12 maja godz. 18.00
EMILIA SOBIERAJ
Malarka, pedagog, poetka, praktyk i teoretyk sztuk. Okazjonalnie autorka wierszy.
Ze względu na wielość pomysłów i inspiracji jej malarstwa nie zamyka w jednej charakterystyce. Tworzy więc cykle tematyczne. Tak powstały "Figuracje - akty" , "Korowody plenerowe". Najdłuższym cyklem są "Ogrody" podzielone na "Optymizm" i "Bliżej natury". Aktualnie pracuje nad pomysłem "3 x M - miłość, matka, morze". Jest absolwentką Akademii Sztuk Pięnych w Poznaniu. Dyplom z malarstwa obroniła u prof. Piotra C. Kowalskiego oraz z pedagogiki u prof. Zbyszko Melosika. Uczestniczyła w plenerach artystycznych. Brała udział w wielu zbiorowych wystawach malarskich indywidualnych, krajowych, międzynarodowych, tematycznych, środowiskowych oraz konferencjach naukowych organizowanych przez prof. Marię Szyszkowską. Jej wiersze oraz inne formy literackie były opublikowane w wydawnictwach artystycznych: katalogach malarskich, zbiorach okolicznościowych oraz prezentowane na wernisażach. Mieszka i tworzy na wybrzeżu pod Gdynią, gdzie aktywnie uczestniczy w życiu artystycznym.
Wystawa w Teatrze Rampa jest dla mnie szczególnym wydarzeniem i bardzo miłym przypomnieniem chwil spędzonych w Teatrze kilka lat temu z okazji benefisu Adama Bojary oraz wystawy grupy znakomitych malarzy przyjaciół. Wiąże się z tym mój debiut literacki - wiersz mojego autorstwa wyrecytował sam Wojciech Siemion. Warszawa Jest dla mnie szczególnie bliska ze względu na mój rodowód. Tu urodził się
mój ojciec i cała jego rodzina. Tu zginęli moi stryjowie walczący w Powstaniu Warszawskim w batalionie Parasol.
ANDRZEJ SOBIERAJ
Artysta malarz, kontynuator realistycznego malowania pejzażu morskiego w plenerze. Na przestrzeni 45 lat pracy uczestniczył w dziesiątkach wystaw i plenerach krajowych i zagranicznych. Za swoją działalność uhonorowany został licznymi medalami i odznaczeniami w tym Gloria – Artis.
Malarstwa uczył się w Pracowni plastycznej Marynarki Wojennej w Gdynii, gdzie dołączył do Henryka Baranowskiego w 1975 r. na etat plastyka. Następnych nauczycieli miał w PWSSP w Gdańsku, tam studiował u profesorów: Adama Harasa, Andrzeja Dyakowskiego i Kiejstuta Bereźnickiego. Uczelnię ukończył w 1981 r. na wydziale wychowanie plastyczne. W pracowni MW malował na etacie do jej rozwiązania w 2003r.
